-
1 osobliwy
adj( dziwny) odd, curious; ( specyficzny) peculiar* * *a.curious, odd, peculiar; osobliwy sposób bycia peculiar behavior; nie ma w tym nic osobliwego there's nothing peculiar about that.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobliwy
-
2 osobliw|y
adj. (wyjątkowy, niezwykły) [wrażenie, reakcja, pomysł, zachowanie] curious; (dziwaczny) [język, styl] peculiar; [odczucie, podejrzenie, obraz] queer; singular przest.; (odbiegający od normy, oczekiwań) [osoba, zachowanie, wydarzenie] odd- osobliwym zrządzeniem losu by a curious twist of fate- nie ma w tym nic osobliwego there’s nothing odd about it- on ma dość osobliwe poczucie humoru/przyzwyczajenia he has a rather peculiar sense of humour/rather peculiar habitsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobliw|y
См. также в других словарях:
osobliwy — osobliwywi, osobliwywszy «zwracający uwagę, nie taki jak inni; szczególny, wyjątkowy, nadzwyczajny, niezwykły, zadziwiający; dziwaczny» Zachowywać się w osobliwy sposób. Nosić osobliwe kapelusze. Nie ma w tym nic osobliwego. Wieczór był osobliwy … Słownik języka polskiego
